«ПАЭЗІЯ – СЛУЖАНКА Й КАРАЛЕВА…»: ПРА БАРАДУЛІНА БЕЗ БАРАДУЛІНА
Завецца ўшацкай старана,
Спрадвечнасцю старая,
Якая сына нам дала, –
Зямля бацькоў,
Святых святая.
Яго маленства — то маленства
Куліне-маці, Беларусі,
Яго маленства – то укленства
Нябачнаму Тому
За песню мовіць крывіцкаму слову.
Хай лёсу...
ФРАЗЕАЛАГІЧНЫЯ ВАРЫЯНТЫ Ў ТВОРАХ ЯКУБА КОЛАСА
Якуб Колас прыйшоў у літаратуру ў пачатку ХХ ст. і працаваў у ёй на працягу даволі значнага перыяду. Яго літаратурная творчасць адыграла важную ролю...
СЛОВАЎТВАРАЛЬНЫЯ ВАРЫЯНТЫ АД’ЕКТЫВАЎ У МОВЕ ТВОРАЎ ЯКУБА КОЛАСА
Літаратурная творчасць Якуба Коласа адыграла важную ролю ў развіцці сучаснай беларускай літаратурнай мовы і станаўленні яе норм. Як вядома, Якуб Колас прыйшоў у літаратуру...
ВОБРАЗ-СІМВАЛ СОНЦА Ў ПАЭЗІІ МАКСІМА ТАНКА
Творчасць Максіма Танка змяшчае ў сабе багацце і разнастайнасць канкрэтыкі нацыянальнага свету. Ён выявіў хараство і незвычайную прывабнасць роднай прыроды, у суладдзі...
ЗЯМНОЕ — КАСМІЧНАЕ Ў КАНТЭКСЦЕ ПАЭТЫЧНАЙ ФІЛАСОФІІ ЯНКІ КУПАЛЫ
Сусвет здаўна вабіў, клікаў да сябе чалавека, які сваёй думкай імкнуўся ахапіць неабдымныя, неабсяжныя прасторы, пранікнуць у нетры таямнічага космасу. Да асэнсавання...
ДАРОГА — ПРАСТОР — БУДУЧЫНЯ Ў ЛІРЫЦЫ ЯКУБА КОЛАСА
Беларусь пачатку ХХ стагоддзя апынулася ў неспрыяльных грамадска-палітычных умовах, яна была пазбаўлена права на самастойнае нацыянальна-культурнае развіццё, цярпела сацыяльны ўціск і несправядлівасць з боку царскага...
ПАРАЎНАННЕ ЯК МАСТАЦКА-ВЫЯЎЛЕНЧЫ СРОДАК У МОВЕ ТВОРАЎ І. НАВУМЕНКІ
Літаратурная спадчына Івана Навуменкі – яркае сведчанне багацця жывой народнай мовы, гнуткасці і сакавітасці народнага слова. І. Навуменка заўсёды шукае запаветнае жывое слова, добра разумее...