ПОДЫХ ГІСТОРЫІ Творы народных паэтаў Беларусі пра гістарычнае мінулае (дыдактычны...
ПЯТРУСЬ БРОЎКА
Беларусь
(урыўкі з паэмы)
І
Зямля Беларусі! Бары і дубровы,
Жытнёвае поле, шаўковы мурог,
У промнях рабіны заход вечаровы,
Што клёкат буслоў — ручаёў перамовы
І ў шумных...
Прыкладная тэматыка дыпломных работ па жыцці і творчасці народных пісьменнікаў...
Традыцыі еўрапейскага рамантызму і паэзія Янкі Купалы.
Тыпалогія рамантызму ў ранніх паэмах Янкі Купалы.
Янка Купала і мадэрнізм.
Паэтычная міфатворчасць Янкі Купалы пачатку ХХ...
ДУША НАРОДА Вершы народных паэтаў Беларусі пра родную мову (дыдактычны...
ЯНКА КУПАЛА
Роднае слова
Магутнае слова, ты, роднае слова!
Cа мной ты на яве і ў сне;
Душу мне затрэсла пагудкаю новай,
Ты песень наўчыла мяне.
Бяссмертнае слова, ты,...
ЗБРОЯЙ СЛОВА
ЯКУБ КОЛАС
Шалёнага пса — на ланцуг!
Дык так, пачалося. Забойца ў паходзе, I...
МАТЧЫНА МАЛІТВА Вобраз маці ў творчасці народных паэтаў Беларусі (дыдактычны...
ЯНКА КУПАЛА
Матцы
Ты гадуй сынка, матуля,
У пялёнкі спавівай,
Калышы, пей люлі-люлі,
Пей паціху баю-бай!
Над калыскай з бегам ночак
Песні роднай не жалей,
Каб, як вырасце сыночак,
Верным вечна ён быў...
АФАРЫЗМЫ ЯКУБА КОЛАСА І ЯНКІ КУПАЛЫ
АФАРЫЗМЫ ЯКУБА КОЛАСА
Кожны народ мае свой твар.
(«У палескай глушы»)
* * *
Сама ўжо праца пакарае, захапляе чалавека, бо ў гэтай дружнай грамадскай працы так многа...
ПЕСНЯ СЭРЦА
ЯНКА КУПАЛА
З недацветаў
Зелянелі лагі,Зацвіталі сады, —З маладою сваёйЯ спаткаўся тады. Вецер косы яеРасплятаў, спавіваў,Прыпадаў...
АФАРЫЗМЫ НІЛА ГІЛЕВІЧА
* * *
Паклон табе, мой беларускі краю!
Ты – мой, я – твой: ад роду і навек.
(«Паклон табе, мой беларускі краю!..»)
* * *
Шчаслівая доля...
ПАЭТЫЧНАЕ КРАІНАЗНАЎСТВА (дыдактычны матэрыял да вывучэння беларускай паэзіі ХХ ст.)
ПАЭТЫЧНАЕ КРАІНАЗНАЎСТВА
(дыдактычны матэрыял да вывучэння беларускай паэзіі ХХ ст.)
ЯНКА КУПАЛА
Крым
1
О Крым, нязведаная казка
Жыцця мінулага...
СВЕТ КРАСЫ (дыдактычны матэрыял да вывучэння беларускай лірыкі)
ЯНКА КУПАЛА
Лета
Эх ты, лета гарачае, бурнае!
Ажыўляеш ты поле і луг.
Люба, думкі пакінуўшы хмурныя,
На свет выйсці ды глянуць вакруг.
Шум стаіць над лясістай дуброваю,
Быццам рада...